Dünleri senssizlik bir intihar sabahı

Dünleri senssizlik bir intihar sabahı
zehirli bir gül kokusu sardı yereğimin puslu  bahçelerini

martılarla haber saldım  denizlere
 denizlerden bir dalga düşüverdikalbime
sensizliğin ateşden kor oldugu zamanlardı
Düşlerime teslim olan gülüşünün  ateşiyle kavruldum
Gül yüreklim ... daldığım düşlerde sensizliğe vurgun yedim
hayalin başka yansır karanlık odama
Ömürden bir gün takvimden bir yaprak koparır gibi  seni benden
sensizliğe sen karışmadı benim düşlerim kadar
Bülbül gülü sevdi mehtaplı bir gecede
İki hasret prangaladılar  yüreğime
yanlızlığı bir  ağ gibi ördüm  gecelerime
himalayalardan bir çığ isterim korları söndürecek, yüreğime
umutlarım tükendi
Gül yüreklim... keşke bu gece olsaydın yanımda

yüreğimin Angarya halleri  hayallernii bırakmıyor   
ugurunda can vereceğim denizlerden vazgeçtim sensizliğe sığınırken
Sessiz bir ağıt yükselir   buğulu gözlerinden
dalgalı bir deniz yüreği kadar sancılı bakışlarım
sensizliğin dizeleridir yazdıklarım
ahenkleri ölümü cagırır  sessizliğin

sensizlikle özlemimin kıskacında yüreğim
Öğrendim denizlerin gizemini
hayat kadar yalan ölüm kadar gercek
Gül yüreklim ... sensiz gecen her gun hayat kadar yalan ölüm kadar soğuk

senin yolarında bir pusu bekler beni
Kırık kılıcımın  kınında düşlerim var
kan kadar sıcak , kolay ölüm kadar 
Gül yüreklim ...  senin yolarında düşlerime   gözlerin yağar

anlaşılmaz aşk, kelimelerle anlatılmaz

Artık kalemler kırılsın ... gözler kapansın

Kalpler konuşsun avaz avaz  sesiz cığlıklarlar
Her hayal gercek olsun  içden bakışlarda
demlensin her hatıra yanlızlığın buğusunda
her gun yeni Bir umuttur sabahlarıma gülümseyen
Zamanın keşmekeşliğinde
Seninle sevişmeye  zehir kattık

Vuslata yar gelmişti... biz  yaralarımız kanattık Gülyüreklim

Bir hasret kokar şimdi gecelerimin ayazları
koynunda güller açar zemherinin anarken adını
Bir cemre düşüver bulanık hayallerime
toprak kokar  saçların  dudaklarına yağmur değince
sensizlik vurur beni... vurur tam kalbimden

Artık gel  be Gülyüreklim ... daha fazla  ayrı kalmadan

tuzlu   gözlerinle Gülyüreklim

Sensiz  hayalleri  gömerken gecelerime

Yüreğimden e sel olup
akıyorsun ya
gidiyorsun ya hayallerimden

Buğulanıyor  ya  tuzlu gözlerin
Özgürlüğe bırak yüreğini  serçe misali

Uçurtmaları asma gökyüzüne
Umutları bağlama uçurtma kuyruklarına
Rüzgarın sesi  savurmaya yeter 

Sil yüreğine düşen çiğ dalalarını !...
Amacın öldürmekse beni

öle dolambaçlı sözlere gerek yok
Hadi vur!..
 vurduğun yerde bırak beni
Gözlerim acık kalsın biraz da nemli
yüreğim kanlı birazda yaralı
 gecenin karası  gibi sensizliğim

Bakışkarın yaralansın biraz da beni

baktıkça kanıma giriyorsun...

Bakma bana  kedi yavrusu gibi masum
Bu aşka  yanlızğı  koyan ben değilim
Sensizliğe aşık olanda 
güllerimin hepsi kurudu gülyüreklim
 yaprakları düşüyor gecenın üstüne
ne bilirdim bu aşkı ayrılıkla yaşacamı

Ama unutma ayrılıklarda  sevdaya dairdir

Öle diyor Atilla ilhan

''yüreğimi iki yerinden bağladım 
geceler boyu sensizliği dağladım !..
Bir yanım göç etti bir yanım çöktü 
yarınlarım sensizli dünlerime  küstü !..''

bir hayalim var senli
Yarınlarımız da 
Gerçeklerden kaçak
yarım kalan ama yasak
Daha ne duruyorsun
 sarıl bana kavuşmak istemiyormusun