Denziler mavi olmaktan vazgeçer mi ? sevgili

Denziler mavi olmaktan vazgeçer mi ? sevgili

Ben seni özlemekten vazgeçeyim

Bin yıldır özlüyorum bir kere seni, başladın mı özlemeye  sonu gelmez.

üst üste yığılır özlemler bir dağ olur  kapatır aşka akan yollarını ayağına . bir sis olur çöker gözlerine.puslayı bozuk bir gemi döner durursun  bilmediğin  denizlerde.

oturum denizin kucağına özlemini demlersin , deniz kızları dinlerken  aşkın  sesini

ve utanırsın kendi özleminden mahrem yeri acıkta kalmış bir kız çocuğu utangaçlığında.

Yüreğin yanarken kor közleri tutmuş gibi sen yüreğinde yankılanan sesi dinlersin

Ayrılıklar dolar cam kırıkları gibi içine

Sevdiğinin son bakışları saplanırken kavuşmaların sırtına.

Cam gibi keskin soruyu dillendirene değil, sakınamadığın, saklamadığın için kendinden, yine kendine kızarsın...

aşkın sonzluğunu yaşamak isterken

Düşlerin darağacıan çekilir  özlemin ölümü üşüten rüzgarı değerken tenine

Özlemin soğuk çölerinden geçipte vardığında sevgilinin kapısına

Tüm yarınları koparmak istersin takcvim yapraklarından

O anı sonsuzlukta yaşayıp mutluluğu içmek için sevdiğinin dudakalarından

Siyah beyaz bir aşk filmi seyredersin sevdiğinin gözlerinde sevdiğinin gözleri,

Denziler mavi olmaktan vazgeçer mi ? sevgili

Ben seni özlemekten vazgeçeyim

"bugün özlemlerin düşmedimi gözlerinden 

duların semaya  yükselirken

Yüreğinde aşkını büyütürken

Duvarında gezinen karıncaların ayak sesleri eşliğinde söyle

Aşkın ilahisini

Saçlarında sakladığın yıldızları serp düşlerine

gözlerinden taşıyacağın sularla yeşert  kurak gönülleri

ve

yüreğindeki fenerleri yak

yol göster sisli denizlerde aşkı arayan yüreklere