Yanlızlığımın
labirentinde dolaşıyorum daireler
çizerek
Aylardan nisan yine ikindi yağmurları yağıyor güneş
görmeyen ruhumun gölgelerine
sustuğum anda yüreğimin mırıldandıkları
kulaklarımı tırmalıyor ve suskunlukluklarımın arası açılıyor ara sıra hayata
tebessüm ediyorum suskunluklarımın arasında
İlerliyorum hayatın koridorlarında ölüme yakın .hayatın gözyalarını
topluyorum avuçlarıma ,ölü toprağı serbilmiş ruhumu sulayım hayat
yeşermek umidiyle
Yanlızlığımın labirentinde
dolaşıyorum daireler çizerek
..yüreğimden akan denizler beyhude akan
akan hayatımın üstüne ,ağlaki can versin gözyaşların kalbimin ölü topraklarına
yanlızğın lugatındaki en naif kelimeleri bulmaya çalışıyorum mevlana diyorya(bu keşmekeş dünyada ne bir hareke alırız ne bir harfle birlşeşiriz)
bu gece elif gibiyim tek başıma ve dik
yüreğim isyan edip
çoşarken sakin denizlere
.cümlelerim ıssız baykuşlar tütünüyor noktaların üstüne .bugece makyajlı
kelimlerden oluşmuş sözcükler söylemek istemiyorum .alice harikalar diyarından döndüm
ey bakışları hayat olan
gözlerinde ummalara kulaç atar
yüreğim ölüm gezerken gökyüzünde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder