aşktan kor olmuş yüreğini bas sensizliğin yüreğimde oluşturduğu kırışıklıklara sevgili

Gözlerimi kapayıp dinlerken denizlerimin  çoşkulu sesini

Artık  kızmıyorum ayrlığa  .
kalemimi  kanatıp yüreğimin  mürekkebine sapladığım

Günden beri özlemine daha bi özlem duyuyorum

Yalnızlığımı yudumlarken özlemini bile özlüyorum sevgili

Kanayan şiirlerimi  merhem olsun  okurken satırlara dokunan parmakların gül yüreklim

Ben aşkı giyinıyorum üstüme

ŞEMS’İ GÖREN MEVLANA misali seni görünce sevgili

. aşktan  kor olmuş yüreğini bas  sensizliğin yüreğimde oluşturduğu kırışıklıklara sevgili

Hintli bir aşk gurusu  diz çöküyor  dolunayda sana bakan üçüncü gözümün önünde

Güneşin gecenin  karanlığını temizlemesi gibi

Bakışların   arındıyor  ruhumu , bedenimin kirliliğinden

Özlemin ciseliyor  çayımın buğusunun üstüne

Yüreğimi soğutuyorum ölü yıkama  ayinlerinde ganj nehrinde

Ve sensiz geçen  günlerimin külleri  savunuyorum 

Gözyaşlarına okyanusları tutsak etme gül yürekli sevgili

Bırak aksın yüreğimin çölerine  gözlerinde  ki ummanlar

Ellerim harış neşir olmuşken  yokluğunu aşkın rengine boymakla 

Anlamayadım bir yorgunluk  gözlerimde ,geceye sarılmışken uykular.

Yıldızlara refakatcılık ettiğimden midir sence 

Hadi aşkına yelken açan yüreğimi indir  yüreğinin  sevda denizlerine

Aşık oldum bordo denizler beni çağırken  çığlık çığlık

Üşür mü sensizlik seni sardığımda sevgili

Sensizlik sardığında ruhumu  , bedenimin üşüdüğü gibi

Peki sen bana  geldiğinde 

Gözlerimi mesken tutan sensizlik nereye gider

Bizi ilgilendirmez  nereye giderse gitsin dediğini duyar gibiyim

Ama şunu bil sevgili

Sensizlik özlemini anlamak demek

Seni düşleyip her düş kırıklığında seni yeniden  düşlemek demek

Senszilik sana vardığımda seni bulmak demek

Sensizliği kaybetmek seni de kaybetmek demek

Gizli sevişmelerin günahını  yıkarım

Mayısta  yağan  nisan yağmurları  altında

Bedenim bin yıllık uzaklıkta olsada senden

Yüreğim  kirpiklerinin gözlerine uzaklığı kadar uzak yüreğinden