Ellerini aşkın elif haliyle uzat ellerime

Ellerini aşkın elif haliyle uzat  ellerime

Gecelerime sığınan  düşlerim var senli
uyku artığı gözlerimden  saklanan

Parmak uçlarımda dünden kalma dokunuşların .
ayrıklarından ayıklandığım kavuşmaların .
tatdını yudumluyorum

Şekersiz cayımın dem kokusunu çekerken içime

Unutulmuş bir kavuşmanın mutluğunu  koyum cıkınıma çıktım sensiz yollara seni bullabilme umidiyle..arısız , kanantsiz dunyada  utangaç adımlar atarak , saklıyordum yüreğimi , sana en temzi duygularla seslene bilmek için.hangi yöne dönsem çıkmak sokağa çıkar gibi başka bir çö yürekle karşılaşıyorum  , yürekler çöller dönmüş nefisler günahın bereketi ile sulanırken .yüreğimdeki bordo denizlerde boğmak istiyorum  tüm çöle dönmüş yürekleri  ,aşkın saflığında  yeniden doğmaları için ne kadar yağsamda deniz olup  yüreklere  ne kadar seslensemde  yüreklerine , yüreklerine  kefenlenmiş yürekler duymuyor yüreğimin sesini  sevgili.

 Özlemle  demlenmiş   bir yürekle  aşkın en temiz halinde  sana  geliyorum .bakışlarına yaslayıp mutlulukları ,düşen yaprakla yolluyorum tüm hüzünlerimi rüzgara.Ertelenmiş tüm kavuşmlarımızı   ayrılığın birikmiş bakiyesinden düşüyorum ,sahur vakti  niyetlemdiğim oruçumu  , iftar vakti guslederken.

Alışkın olmayan ellerin ellerimde parmak aralarımda  dolaşırken yasla yorgun yüreğini , yüreğimin sen yanına  . Aceleci bir zamannın telaşlı adımlarına  aldırma  sen sevgili ,zamanda göslerini kapayım dinlecektir ayak ucumuza kıvrılrıp sen dokunduğunda  yüreğinle yüreğime.

Ellerini aşkın elif haliyle uzat  ellerime ve çek  fırtınalı denizlerde  yorgun düşen yüreğimi  aşkın kıyılarına . boynumda takılı çevsen kadar  güven versin  beni saran kolaların yorgun bedenime .

Yüzüme düşen denizler ağalarken baş ucumda
Ben her gece düşlerini doğurmaya zorlardım karanlığı  
umutla bakarken  ufka
gözlerimdeki denizler çekilirdi gözlerine ,
İntihara meyilli  bir yusun çığlında dinlerdim 

aşk ayrılığın kıskacında can çekişirken özlem fısıltılarını
 tüm  deniz kızlarını uykularını uyandırıyorum
kollarımı iki yana açıp gözlerini kayayan yaralarıma saplarken


Ben aşkı bilsem de  bilmezden gelirim sevgili
Sen bana  öğretesin diye
bir kum  saatinin kum  taneleri arasında  öperken  yüreğini
Sen  yüreğime giyindir  aşkın en temiz halini

ve fırtınalı bir denizin  kucağına at  ayrılığa göz kırpan bedenimi
özlemlerim dinmeyecek   hiç bilirim

ayrılık kanatırken kavuşmlarımı

en iyisi gecenin şu kör vaktinde   kapa gözlerini

ve bir düş yolla baan gecenin en karanlık  yerinden