Yelkenlerime rüzgar
Denizlerime dalgası
Kayalığın uucundan
ilk uçunu yapan albatrosun heycani var
sana dokunan parmaklarımda
yeni doğan cocuğun ilk gülüşü kadar içtenti sevinçlerim
seni öperken
iç kanamalarımvar
şimdilerde
ellerimden ayrılırken
ellerinin sürtünmlerinden miras
oruçlunun iftar vakti
suyu öpmeyi özlemesi gibi
öpüşlerine duyulan özlem var dudakalarımda öpüşlerinden arta kalan
dularım var içimde sen gibi sakladığım
dularım var içimde sen gibi sakladığım
el açılmamış
birde teninde saklı
günahlarım var
mutluluğa göz
kırpan
hiç pencere önü hasretlerim olmadı
hep ufkun ötesine vurdu bakışlarım
içimde büyümeyen cocuk
diz çökmüş düş kurarken
yüreğimin kırsallarında
gözlerim
gecelerine fifar etmeye yeltenirken
şiirlerimde hep aynı
kafiye var
kalemimde bayram
sabahında yetim bir çocuğun burukluğu —–
ayrılıklarım hep rotarlı
umutlarım arızalı bir tren gibi tehirli
kavuşmalarım yaralı
yüreğimin çığlıklarında
gezinen sesin
ipsiz uçurtlarımı bekliyor
uçurtma
avcıları gökyüzünde süzülen
bir üşüme var yüreğimin
en kor yerinde
aşk sana yanarken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder