Odamın  duvarında   uzaklara bakan bir resimdir  hayalin .oysa bir ses olmanı isterdım    odamın duvarlarında yankılanan   çayım bittiğinde bir daha istermiisin diyen , bir el olmanı isterdim  özledim  yüreğimi avuçlarına alan

Hayallerimin sesili denizlerinde   seyrederken düşlerim   fenerim olmanı isterdim  düşlerime yol gösteren.gözlerindeki  yağmurlarla  sua sensizlkte  çatlayan dudaklarımı.

Bordo denizlermin  son bulduğu bir kıyıda  tut  hayallerimin ellerinden  ve içime çekeyim iyot koksuyla   yüreğinin gül kokularını   gül yüreklim .
tüm denizlerim buz tutmuş sanki  ,hayallerimin gözleri kapalı  yüreğim ateşler içinde içinde

İken bedenim  ölü kadar soğukk  uzuvları dökülen cüzzamlı  bir hasta gibi  bir bir dökülür  hayallerim sensizliğin üstüne

Senli düşler topluyorum  gecelerime  korsan yatağı  koyların koynundan .aşk bir ateşse  , özlemek  o ateşi  su niyetine iftar vakti içmeye benziyor sevgili.anlamadığım ne biliyormusun gül yüreklim  özlemin güneşi yakacak  kadar sıcakken  yokluğun ölümü bile üşütecek kadar nasıl soğuk  olur

  uyanıkken gördüğüm  gözlerime dokunan  bir düş ol  sokul gecelerime  ve kokla beni annesini koklayan bir yavru  gibi sar  beni mutluluğa kolarınla, baktın tüm bunları yapmak zor  geliyor ozaman  bir  ağrı ol süreyim devalarımın zirvesine ,yangın ol   yağmur gibi yağ   gönül bahçeme  , korsan ol yağmala   sana   yelken acan  gemilerimi , fırtnalı bir deniz olup döv   sahilde  sana kavuşmayı bekleyen  adı özlem olan  kayımı.

sustuğum yerden sen başla konuşmaya  sesini sesizliğimin üstüne  ört ,, uzat ellerini  yüreğime  ve sök içindeki yanlızlığı  gözlerini bırak  gecelermin başucuna