hürriyet

20 Ekim 2013 Pazar

Bordo denizlerimin ardına serptim umudun ağlarını


Bordo denizlerimin   ardına serptim umudun ağlarını

Özlemin yağmalarından ağır yaralı çıkmış  yüreğimin

Kanaması dinmez

titrek kaleminden  damlar

Şiirlerime

Avuç içlerimde  kavuşmalar saklıyorum

Bir sevda masaılının  mutlu sonuna

Rotası yaratılıştan  çizilmiş bir özlem   bu

Ben ne kadar sana yönelsem  atıyor  uzağa   beni  kavuşmaların  gel gitleri

Yüreğimdeki  yanan denizler   buzullara dönuyor

Nezaman  sana kırsam dümenimi     kayboluyorum

Bildiğim bordo denizlerde

Tüm okyanusları adımlamışken .

Karinaya yapışan istiridyeler misali

 Yapışmak istiyorum  göğüsünün sol yanına
zaman hergecen gün  kavuşmalarından  arta  kalan  kokunu

 Silerken Üzerimden 

Yüreğimin en kuytu zulasına saklıyorum   gülüşlerini 

denizfenerim olup .Ruhumun karanlıkların yol göstersin 

deniz kızı  suliyeti beliriyor seni hayal  eden gözlerimde
yorgun düşler   düşer  gözleriden uzağa  gecelerde
özleminin buzuları ayberglere dönuyor   yüreğimin yanan denizlerinde

aşk ağlarken  bir  dağ başında 

gözyaşları  yakar  kirpikleri
kavuşmanın hayaliyle  bekler  beden

özlemlerin bitmesini

zaman  yağmalar    yüreğin  aşk değmemiş yerlerini

ve  ben kendi elimle çekerim  kalemimin ipini

.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder