Neden hep uzağım ellerine yüreğinin ellerinden tutarken yüreğim

Gecelerimin yırtık yerlerinden girdin mi  uykusuz gözlerimde ki düşlerine  ey sevgili .gecenin en karanlık vakitinde  kaldırımlar  kaldıramazken yanlızğımı.

Sen hangi düşsüzlüğümden düştün bordo denizlerimdeki  gündoğumlarıma .şafak vakitlerinde  volta atar yüreğim bir sana bir özleme  doğru.ölüm var elbet  deniz gözlüm  ölüm var  ancak seni özleminde  ölmek  var  birde  seni düşlerken .kıyamette  kavuşuruz herşeyi silerken  yalan olan elbet  burda olmasada  gül yürekli yar.özlemindir  yüreğime dımışkî  inceliğinde  işleyen yar tadında  yara veren .

Neden hep uzağım ellerine  yüreğinin ellerinden  tutarken yüreğim.zaman bitiyor zamanla  birlikte hersey bitiyor  bir sana olan hasret bitmiyor sevgili .kavuşmağa dair  şiirler yazamamıyorum .sana kavuşmak   karanlıkta  gözlerinin kapalı iğne deliğinden iplik geçirmek  gibi.

Hangi kıyı vurdu  kavuşmak bilmiyorum özleminin kerte hattında seyrederken. belkide  kaybetmişimdir  kavuşamlara  giden rotayı , yüreğim özleminin puslasında hayallerine seyrederken.

Kapatıyrorum  gözlerimi ve yar diye  inleyen yaralarıma  denizlerini  basıyorum .ufuklarımda  senli düşler var ,ufukta senli düşler varken  düşlerimden düşen de  sen oluyorsun  gözlerimden .

Ben batan  bir  geminin  enkazıyım  özleminin fırtınasında karinası delinip yüreğinin en dibinde yatan .yüreğinin dibinden şiriler  biriktiryorum yüreğimin yusf kuyularının  dehlizlerinde  beni  su yüzeyine cıkardığında bakışlarında sana vermek için  gül yürekli yar.