Bordo
denizlerimin ardına serptim umudun
ağlarını
Özlemin
yağmalarından ağır yaralı çıkmış
yüreğimin
Kanaması
dinmez
titrek
kaleminden damlar
Şiirlerime
Avuç
içlerimde kavuşmalar saklıyorum
Bir
sevda masaılının mutlu sonuna
Rotası
yaratılıştan çizilmiş bir özlem bu
Ben ne
kadar sana yönelsem atıyor uzağa
beni kavuşmaların gel gitleri
Yüreğimdeki yanan denizler buzullara dönuyor
Nezaman sana kırsam dümenimi kayboluyorum
Bildiğim
bordo denizlerde
Tüm
okyanusları adımlamışken .
Karinaya
yapışan istiridyeler misali
Yapışmak istiyorum göğüsünün sol yanına
zaman hergecen gün kavuşmalarından arta kalan kokunu
zaman hergecen gün kavuşmalarından arta kalan kokunu
Silerken Üzerimden
Yüreğimin
en kuytu zulasına saklıyorum
gülüşlerini
denizfenerim
olup .Ruhumun karanlıkların yol göstersin
deniz kızı suliyeti beliriyor seni hayal eden gözlerimde
yorgun düşler düşer gözleriden uzağa gecelerde
özleminin buzuları ayberglere dönuyor yüreğimin yanan denizlerinde
deniz kızı suliyeti beliriyor seni hayal eden gözlerimde
yorgun düşler düşer gözleriden uzağa gecelerde
özleminin buzuları ayberglere dönuyor yüreğimin yanan denizlerinde
aşk
ağlarken bir dağ başında
gözyaşları yakar
kirpikleri
kavuşmanın hayaliyle bekler beden
kavuşmanın hayaliyle bekler beden
özlemlerin
bitmesini
zaman yağmalar
yüreğin aşk değmemiş yerlerini
ve ben kendi elimle çekerim kalemimin ipini
.