düşler düşmüş gecelerimin en karanlık en dipsiz Yusuf kuyularına
sesindeki tınıyı ararım sevdalı
türkülerin sıcaklığında
yardan armağan yaralarımdan yer açmaya çalışırım feryadı suskunluğuna
akışkanlığım oldu sensizliğe yaslanıp dalmak mahrihülyalara
yardan armağan yaralarımdan yer açmaya çalışırım feryadı suskunluğuna
akışkanlığım oldu sensizliğe yaslanıp dalmak mahrihülyalara
Senin sesini değil sessizliğini sevdim sevdiğim .. demli çayın damağa
vurması gibi kekremsi naif sessizliğinin tadını sevdim sevdiğimmmm..
Sus….!sevdiğim konuşma .. senin sesin
sesinde derin derin nefes almama neden olan bir şey var ama sen sus konuşma … konuşup da SESSİZLİĞİN İLE
YANLIĞIM ARASINDA Kİ AHENKİ BOZMA …..
Gecelerine sığınmacı ürkekliği ile
yaklaşan Zemheride gördüğün sıcak düşlerin , sırlarında sakla gözlerimde
ki denizlerin sana olan gelgitlerini ..
belki o zaman terk ederim bende ki seni ,gün
ağlarken, yürek kanarken , minarelerde
ezan okunup gece giderken ,bir veda
havasıyla el sallayıp hayaline…..
Bir zamanlar gözlerimin izdüşümüne varlığın ile kerte
hattı çizerdim ve tüm hayata dair çizdim rotalarım gökkuşağı gibi rengarenk süslenirdi
, nefesinin serinliğinde yatıştırırdım yüreğimin yılgı atlarını….. ve ölümsüzlüğü
keşfederdim dudağının sol yanında …
Kaybolmuş bir dünün ansını beklerken
harcadık bugünümüzü , efkar dolu gözlerimize ağrılı bir hayal peydah
oldu , göğsümüze gülüşlerin dikenleri
batarken , titrer oldu çayın buğusunda gözyaşları …..suskunluğumun feryadı
isyanı yararken yüreğimin bordo
denizlerini Musa misali ,sessizliğinin sesini sürerek yatıştırırım sensizliğin göğsüme vuran dalgalarını……….
sen yüreğimin dalgalarını yatıştırarak , suskularımın
üstünü karalayarak satır
aralarımdaki alevleri söndürüp avuçlarının arasına alarak ömrünü dinle sen sevdalı yüreğimin türküsünü
sevdalı türküsünü olmaz mı sevdiğim.
Bedeninin sıcaklığı ile yaksan da tüm
denizlerimi , delirse de hevai nefsm , damalarımda özgürce dolaşır sessizliğe
atfedilmiş dizelerim…..
Dermanı sen olsan da dermansız bir
hastalıktır bende ki sensizlik ,, bu yüzdendir ki sevgili benim can dostum yanlızlıktır…..bu cana
nefes doldukça , sana söyleyemediklerim oldukça
,her gece hayalin geçtikçe , efkarın çoğaldıkça
, her nefs ölümü tatdıkca ,, yanlızlıktır benim en kadim yarenim…….
sen yüreğini serin tut sevgili . kadim yanlızlık ile yoldaşım ben , uykusuz
olduğum için üzülme gül yürekli yar ,
ben gözlerimi efsunkar bakışlarının dediği yerlere bakarak dinlendiriyorum……
her geçen gün hayallerimiz küçülse de bülbül boyun bükse de güle , sen ,,imkansız ayrılıkların önünde eğilme…. Ve kapat gözlerini sessizce yüreğimin üstüne