benden ölüm kadar uzak olsanda yaşamak kadar seviyorum seni
Birlikte tatmak isterdim
seninle bir mutluğunun tadını
Bir tebessümün dudak
kıvrımlarında buluşmak isterdim
Aynı duaya amın demek isterdim
nefesinin sıcaklığını hissetmek isterdim dudaklarımda
nefesinin sıcaklığını hissetmek isterdim dudaklarımda
Soğuk karlı bir kış gunü
sarılmak isterdim ısınmak için sıkıca
Özlemenin tadına varmak
varmak isterdim sana bir türlü kavuşamazken
Senin tüm özlemlerini aramak
isterdim seninle
İzlemek isterdim seni bir geminin
fener ışığını izlemesi gibi
Özgürce aşkını yaşamak
isterdim
suya muhtaç olup ummanlar
özgürce dolaşan balık gibi
seni beklemek isterdim
sahilin denizi beklemesi gibi
sonsuluğun anlamını yitirdiği zamanlarda
beni sevip sevgin sarmalamanı isterdim
denizin içinde yaşadığı tüm canlıları şefkatle
sarmaladığı gibi
özleminin yangınlarında yanan yüreğimin su kabarcıklarına batırdım kalemimin ucunu , ayrılık pusu
kurmuş gözlerken bizi, yokluğuna yazarım
her gece .
hicaz makamından
bir ayrılık şarkısının notalarını üfler rüzgar kulağıma ,dualarımı kefenleyim yolarken
semaya.benden ölüm kadar uzak olsanda
yaşamak kadar seviyorum seni unutma sevgili
dudaklarımın suskunluğundan bir intihar çığlığı kopar
,ağlar içimde hiç büyümeyen çocuk hıçkıra hıçkıra,kan çiçekleri açar
cümlerimin konakladığı satırlarda.
yaz sıcağında dolşan yağmur bulutları misali kalemin
ucunda dolaşıyor ıslak kelimelerim dudaklarına yağmak için .hadi sevgili durma
öyle uzak sende dokundur ıslak gözlerini
yüreğimin çöllerine.
Sesini duyamasamda
kalp atışlarını hissediyorum ,aramızadaki uzaklığa aldırış etmeden kulağımı yaslıyrum hayalinin solyanına.
Gülüşlerinde hüzünleri
hayatıma hediye sevgili ,gül ,
gül yüreğinle , gül ki gülüşlerinden mutluğu iliştire bileyim ömrümün hüzünbaz duraklarındaki bilbordlara.
Senden uzaktayım diye seni yaşamaktan vazgeçtiğimi mi
düşüyorsun yoksa sevgili
Yüreğimin sonsuz denizlerinde seni aramaktan
vazgeçermiyim sevgili ,yüreğime iliklediğim gözlerine bakarken hergece .
Kırık dökük hayallerimi dolduruken hayatımın yamalı
pohçasına bir yoluk sen koyuyorum azzık
çıkınıma , özlemin azıpta kaşındırğında yüreğimi yatıştırmak için kopacak fırtınları ruhumda.
Aldığın her nefete
hayata sarılır gibi sarıl yüreğimee sevgili
bedenimi saran acılara yenik düşmeyeyim.
Ben varlığında ölmek isterken yokluğunda yaşat beni sevgili , sen benim yüreğimde ölümsüzlüğe kavuşurken, uzak olakta , hep birbirimize uzaktan bakıp el sallasakta , biz hep birbirzimin içindeyiz sevgili unutma.
Sensilikte uyanan her günde denizleri doldurup hokkama sana yazacağım gül yüreklim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder